




Vrijdag bracht Guido (de papa van Lucas en Oona) een egel mee naar school. Natuurlijk wilden wij deze egel ook graag eens zien. Dus kwam Guido, tijdens ons koekjesmoment, even langs.
De egel werd op tafel gezet, zodat wij hem goed konden bekijken.
De egel was natuurlijk niet erg op zijn gemak, en bleef een hele tijd op een bolletje liggen. Ondertussen stelden de kleuters heel wat vragen.
Tot de vraag “Wat eten egels eigenlijk?” viel. Guido vertelde dat egels slakken en regenwormen aten. Dat wouden onze kleuters graag eens zien. Eén van de kleuters stelde voor een slak te zoeken. Zodra de egel de slak geroken had, was hij plots helemaal op zijn gemak. De kleuters en ik werden algauw toeschouwers van een minder appetijtelijk spektakel. Joya en ik, vonden dit eigenlijk niet zo fijn om zien. Joya kreeg een ander tafeltje om aan te zitten, zodat ze niet hoefde toe te kijken. Maar de andere kleuters vonden dit ongelooflijk interessant.
’s Middags was het schitterend weer en speelden we met de kleuters in de tuin. En wie kwamen we daar tegen, onder de struiken: … de egel.
Na een tijdje, leek het wel alsof het een tamme egel was. De kleuters konden voorzichtig aan zijn stekels voelen, hij kroop over Alice haar been, de kleuters brachten hem eten, …
Binnenkort begint de egel aan zijn winterslaap. Hopelijk zien we hem daarna nog eens terug, in onze tuin.
Nele
Fantastisch om te zien hoe gefascineerd de kinderen dit egeltje bestuderen. En hoe boeiend ze het vinden om hem (of haar) een slak te zien verslinden ... Dat egeltje heeft wel geluk met al die kindjes die hem willen voederen, de slakken daarentegen ...
BeantwoordenVerwijderenHey, zo een mooi artikel over die egel.
BeantwoordenVerwijderenKatrien , ondertussen heeft hij nog geen naam gekregen...
Moeten we toch nog iets mee doen hé?
Nele? Anke? Kan jullie klas een naam verzinnen?
MIeke